Achegas ao exame do crecemento da acumulación industrial arxentina na posconvertibilidade (2005-2011) e a súa comparación coa fase de incremento neoliberal (1993-1998)

Abstract

Varias discusións tiveron lugar en relación á acumulación industrial arxentina desde a etapa neoliberal (denominada tamén como “convertibilidade”) ata a súa ruptura na etapa de posconvertibilidade. As discusións ordénanse ao redor de se entre ambos os lapsos se manifestaron cambios estruturais significativos no perfil industrial predominante –segundo a preponderancia na elaboración de commodities industriais– ou se, pola contra, existen máis continuidades. O presente estudo achégase aos mencionados debates examinando a industria, por unha banda baixo a dinámica de acumulación dos sectores que a integran, e por outra, segundo un modelo insumo produto. Á súa vez, co obxectivo de estudar as características do crecemento das manufacturas na posconvertibilidade e de establecer comparacións coa convertibilidade, diferéncianse as fases de incremento acumulativo das fases de crises e recuperación. Este estudo incorpórase desde este enfoque ás teses que sosteñen as continuidades persistentes en ambas as etapas.

Several discussions have taken place in relation to the Argentine industrial accumulation from the neoliberal stage (also known as “convertibility”) until its breakup in the post-convertibility stage. The discussions are organized around whether significant structural changes in the predominant industrial profile were manifested between both periods -according to the prevalence in the manufacturing of industrial commodities-, or if there are more continuities. In the present study, the mentioned debates contribute by examining the industry, on the one hand, under the dynamics of the accumulation of the sectors that integrate it, and on the other, according to an input-output model. In turn, in order to study the characteristics of manufacturing growth in post-convertibility and establish comparisons with convertibility, the phases of cumulative increase of the crisis and recovery phases are differentiated. This study contributes from this approach to the theses that sustain the persistent continuities in both stages.